Knippen
Ik haat haren knippen. Dat was vroeger al zo toen mijn moeder nog leefde - thuis kluste zij bij door ouwe taarten van driemaandelijkse permanentjes te voorzien -, maar sinds ik mijn kapsel zelf moet regelen, is het einde zoek. Gemiddeld negen maanden per jaar loop ik met een pruik van hier tot ginder.
Na mijn moeders overlijden, versleet ik er een stuk of zes. Want er mankeert altijd wel iets aan. Of ze smeren gel zonder dat te vragen, of ze beginnen zomaar te föhnen, of ze kunnen er gewoon niets van.
Mijn meest recente knipte aanvankelijk naar tevredenheid. Een Turkse dame uit Poelenburg, lekker goedkoop, en heel snel klaar. Toch bemerkte ik de laatste keren een teruglopende inspiratie. Eigenlijk kwam ik gewoon met een apenkop de winkel uit.
Daarom was het vrijdag tijd voor alweer een nieuw exemplaar, deze keer een dure in mijn eigen dorp. Ik moest even wachten, en zodoende zat ik daar met een bak koffie, en met de laatste Linda op schoot.
Tot mijn stomme verbazing knipte de chef niet, hij ouwehoerde alleen maar. Dus toen een knappe knipmeid aan mij vroeg, of ik per se door hem geknipt wilde worden, schudde ik wild mijn bos.
Een half uur later was mijn kapsel klaar. Verwachte houdbaarheidstermijn: een week of zes.
(gepubliceerd in Noordhollands Dagblad op 8 april 2008)
Ik denk dat er niets anders op zit dan een nieuw kapsel. Is de tondeuse niets voor je?
Mijn oren zijn te groot, en staan bovendien iets wijd uiteen.
Waarom laat u het niet groeien? Matje in de nek is heel niet gek!
Dan steken mijn oren er doorheen. Ik zei al dat die te groot zijn, en iets wijd uiteen staan.
Een matje zit ook niet lekker. Wanneer ik mij, na een dag van noeste arbeid, s’avonds neervlij op mijn kussen, wil ik een koel nekkie hebben. Met een matje lukt dat niet. Of ik moet eerst mijn mat omhoog doen, en dan pas gaan liggen. Maar dat heeft dan weer als onvermijdelijk gevolg, dat ik de volgende ochtend mijn kapsel wel moet bevochtigen.
Moeilijk allemaal.
Ik kan u nog wel wat ideeen aan de hand doen. U kunt uw oren vastplakken dan wel vastnieten aan de eigenlijke hoofdhuid waardoor ze minder schotelvormig zijn en een deel van het hoofdhaar kan dan vastgelijmd worden aan de oren waardoor ze ook kleiner lijken. Als dit u niets lijkt kunt u uw kans grijpen bij één van de vele make over programma’s, zoals “schrijver zoekt kapsel” bij SBS 6 min. Waarbij u in geen tijd transformeert tot één van de modernste Nederlanders aller tijden. Grote oren, kromme neuzen, dikke buiken, velletjes borsten of pijl en boog benen zijn hier geen enkel probleem. Als dit u ook niets lijkt dan adviseer ik uw uiterlijk te accepteren zoals het is en de grote van uw oren te benutten als karakteristiek handels merk door deze opzichtig te laten tatoeëren. Er is ten slotte niets mis met grote oren. Sterker u mag er zelfs trots op zijn. Als de mensheid zijn oren wat beter gebruikte door meer naar elkaar te luisteren zou de Wereld er wellicht beter uit zien.